5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun madde 18/b; “Kurumca yetkilendirilen hekim veya sağlık kurullarından istirahat raporu alınmış olması şartıyla; … b) 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendi ile 5 inci madde kapsamındaki sigortalılardan hastalık sigortasına tabi olanların hastalık sebebiyle iş göremezliğe uğraması halinde, iş göremezliğin başladığı tarihten önceki bir yıl içinde en az doksan gün kısa vadeli sigorta primi bildirilmiş olması şartıyla geçici iş göremezliğin üçüncü gününden başlamak üzere her gün için, … geçici iş göremezlik ödeneği verilir.” hükmüyle, çalışanın istirahat raporu alması halinde, raporlu olunan üçüncü gün ve devam eden günler için Sosyal Güvenlik Kurumu (“SGK”) tarafından çalışana geçici iş göremezlik ödeneği verileceği düzenlenmiştir. Bununla birlikte, raporlu olunan sürenin ilk iki günü için çalışana ücretinin ödenip ödenmeyeceğine ilişkin açık bir düzenlemeye yer verilmemiştir.
Ancak 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun madde 409; “Uzun süreli bir hizmet ilişkisinde işçi, hastalık, askerlik veya kanundan doğan çalışma ve benzeri sebeplerle kusuru olmaksızın, iş gördüğü süreye oranla kısa bir süre için işgörme edimini ifa edemezse işveren, başka bir yolla karşılanmadığı takdirde, o süre için işçiye hakkaniyete uygun bir ücret ödemekle yükümlüdür.” hükmü uyarınca, raporlu olunan sürenin SGK tarafından iş göremezlik ödeneği verilmeyen ilk iki günü için, işverenin çalışanın ücretinde tam bir kesinti yapması yerine hakkaniyete uygun bir ücret ödemesi yasaya uygun olacaktır. Bu hakkaniyet ölçüsünün uygulamada nasıl olacağı aşağıda yer vereceğimiz kararla net şekilde anlaşılacaktır.
Yine İş Kanunu’nun 48. madde; “İşçilere geçici iş göremezlik ödeneği verilmesi gerektiği zamanlarda geçici iş göremezlik süresine rastlayan ulusal bayram, genel tatil ve hafta tatilleri, ödeme yapılan kurum veya sandıklar tarafından geçici iş göremezlik ölçüsü üzerinden ödenir. Hastalık nedeni ile çalışılmayan günlerde Sosyal Sigortalar Kurumu tarafından ödenen geçici iş göremezlik ödeneği aylık ücretli işçilerin ücretlerinden mahsup edilir.” hükmüyle de, yalnızca SGK tarafından ödenen iş göremezlik ödeneğinin aylık maaştan kesilebileceği düzenlenmiş, ilk iki günlük ücretin de kesilebileceğine dair bir düzenlemeye yer verilmemiştir.
Yargıtay da aşağıda bir örneği alıntılanan kararlarında, aylık maktu ücret ödenen durumlarda çalışanın maaşında raporlu olunan süreler için kesinti yapılamayacağı görüşünü benimsemektedir.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 2016/10974 E., 2019/22392 sayılı kararı; “…Dosya içeriğine göre, aylık maktu ücretle çalıştığı anlaşılan davacının istirahatli olduğu 3 günlük süre karşılığı ücretinden işverence tek taraflı kesinti yapılmasının yasal dayanağı bulunmamaktadır. Ancak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 48/2. maddesi uyarınca, davacı işçi SGK’dan söz konusu 3 gün için geçici iş göremezlik ödeneği almışsa bu bedelin davacının ücretinden mahsup edilmesi gerekir. Mahkemece yapılacak iş; talep konusu 3 günlük süre için SGK tarafından davacıya geçici iş göremezlik ödeneği ödenip ödenmediğini araştırıp açıklığa kavuşturarak ödeme yapılmış ise bu miktarı davacının hesaplanacak 3 günlük ücretinden mahsup etmek, ödeme yapılmamış ise davalı tarafından ödenmediği anlaşılan 3 günlük ücretin tamamının davalıdan tahsiline karar vermektir…”
Hukuk Desteği
iletisim: [email protected]
